In deze nieuwsbrief: Voorjaarsvergadering Bondsraad, Eric Booi vertelt over zijn ervaringen als lid van de directie van Unkobon, Unkobon pakt wegendossier weer op.     

Voorjaarsvergadering Bondsraad op maandag 29 maart 2021
Alle leden van Unkobon zijn van harte uitgenodigd voor de voorjaarsvergadering van de Bondsraad van Unkobon, die op maandag 29 maart zal plaatsvinden bij Hòfi Kultural van 19:00 – 20:30 uur. Vanaf 18:45 uur bent u welkom.

Mijn ervaring als directielid van Unkobon
Eric Booi

Inleiding
Medio oktober 2015 werd ik telefonisch door dhr. Wietze Koopman benaderd met de vraag of ik even bij hem thuis kon komen voor een gesprek. Ik leerde Wietze in 2007 kennen als klant van de bank waar ik toen werkte. Sindsdien had ik hem nooit meer ontmoet. De uitnodiging bevreemdde mij daarom. Door mijn drukte op dat moment vroeg ik niet om wat het zou gaan doch nam ik de uitnodiging aan. In die tijd ging er geruchten rond dat een zekere Koopman directeur zou worden van de stichting alwaar ik werkzaam was. Dus ik dacht dat het daarover zou gaan.

Het gesprek ging echter over Unkobon en dat hij als coördinator en voorzitter van de Bondsraad van de consumentenbond, verlegen zat om een bestuurslid. De directie van Unkobon was kort daarvoor uitgebreid tot drie man. Na de korte geschiedenis van Unkobon aangehoord te hebben vond ik het zodanig interessant en uitdagend dat ik akkoord ging met een functie in de directie. Ik draaide een poosje informeel mee en eind november 2015 werd ik officieel benoemd.

Ervaringen
Toen ik als bestuurslid aantrad bestond de directie uit alleen maar de penningmeester dhr. Eelco Moolenburgh. Aan mij werd gevraagd of ik het secretariaat op mij wilde nemen. Ik bekleedde deze functie tot ik in mei 2018 werd benoemd tot voorzitter maar bleef ook de werkzaamheden van secretaris doen. In juni 2020 werd de directie aangevuld met een zeer goede secretaris, mevr. Marianne Grutters. 

Gedurende de vijf jaren heb ik heel wat kunnen meemaken en leren. Bijvoorbeeld dat contact maken, oftewel netwerken, heel belangrijk is als je iets wilt bereiken. In gesprekken met bestuurders leer je wat er speelt en waarom de dingen gaan zoals ze gaan. Ik leerde dat je in deze gesprekken niet alleen kritiek moet uiten maar ook met oplossingen kunt komen ten behoeve van de consumenten op Bonaire. Dan wordt er naar je geluisterd.

Waar ik lang in mijn leven op de achtergrond was gebleven, leerde ik ook weer om in het openbaar te presenteren. Mijn kinderen verbaasden zich daarover. 

Als voorzitter van Unkobon zat ik bij gesprekken met het bestuurscollege van Bonaire, met de directies van de overheids-bedrijven, met Nederlandse ambtenaren, de rijksvertegenwoordiger, en zelfs met staatssecretarissen. Unkobon is een serieuze gesprekspartner voor ze.

Mijn moedertaal is Papiamentu. Ik merkte dat ingewikkelde gesprekken in het Nederlands voor mij soms lastig te volgen waren. Gelukkig heeft Unkobon deskundige Nederlandstaligen die het ambtelijke taalgebruik wel goed verstaan. Als ik zo terugkijk, vermoed ik dat dit taalprobleem speelt bij meer Bonairianen die gesprekken met Nederlanders voeren. Dat kan wel eens nadelig uitpakken voor Bonaire.

Het meest heb ik genoten van het excellente teamwork in het bestuur. De sfeer was goed, niet alleen zakelijk – ieders mening wordt gerespecteerd – maar ook gezellig. Daarom besloten we om de wekelijkse bestuursvergaderingen te verplaatsen van de ochtend naar de namiddag om na afloop nog even na te praten met een drankje.

Een van mijn taken was het vertalen van de nieuwsbrieven, persberichten en brieven naar het Papiamentu. Als er veel technische woorden in voorkwamen was dat best lastig. Dat vond ik dan niet zo leuk, maar het hoorde er bij. Ik blijf het vertaalwerk voorlopig doen voor Unkobon.

We hebben met Unkobon in de laatste vijf jaren veel bereikt. Als ik lokale mensen spreek, prijzen ze de acties van Unkobon, doch bij de vraag aan te sluiten als lid laten zij verstek gaan. Voor mij is dat de grootste teleurstelling in mijn bestuursperiode. Ondanks alle successen ten behoeve van de consumenten van Bonaire, steeg het ledental van Unkobon nauwelijks.

Afscheid
Reden dat ik terugtreed als voorzitter is dat ik de leeftijd van 75 heb bereikt en plaats wil maken voor een jongere vrijwilliger. Ik maak graag gebruik van de gelegenheid om de Raad van Toezicht, de Bondsraad, de werkgroepen en niet te vergeten mijn mede bestuursleden te bedanken voor de prettige, fijne en leerzame periode.

Voor mijn opvolger heb ik het volgende advies. Blijf samenwerken! Je krijgt niet altijd direct je zin, maar als je het belangrijk vindt, kun je het even laat rusten en later toch voor elkaar krijgen wat je wilt. Zorg er voor dat de Bonairiaanse stem blijft doorklinken in Unkobon.

Unkobon pakt wegendossier weer op
In maart 2020 besloot Unkobon om het Bestuurscollege niet lastig te vallen met het gebrek aan voortgang bij het opknappen van de wegen. Het BC had de handen vol aan het Corona dossier. Maar iedereen kan zien dat de voortgang bij het opknappen van de wegen dramatisch is. Unkobon pakte daarom het wegendossier weer op. Inmiddels is er een verhelderend gesprek geweest met gedeputeerde James Kroon en enkele ambtenaren. In dat gesprek heeft Unkobon duidelijk aangegeven dat er nu op korte termijn concrete voortgang moet worden geboekt. Zoals gebruikelijk heeft de bond niet alleen kritiek geuit, maar ook aangegeven op welke wijze die concrete voortgang kan worden gerealiseerd. In een vervolgbijeenkomst met de nieuwe projectleider bespreken we op welke wijze Unkobon de voorgestelde oplossing zou kunnen ondersteunen.